De nieuwe weg was hoe un'arteria liaison ontwierp tussen pontifische overheidsinstellingen die in één gebied waren verzameld: het Paleis van de Kanselarij, dat uiteindelijk in die periode zou worden gebouwd, het pauselijke muntpaleis van de rechtbanken, dat net ontworpen. Het gedetailleerde ontwerp van de weg is gemaakt door Donato Bramante, die werkte aan de nieuwe Sint-Pietersbasiliek die aan de andere kant van de rivier zijn intrede deed.
Je hebt ook de rivierhaven van Ripa Grande en de nieuwe weg van Lungara met elkaar verbonden, een pad door de Giulia Sisto-brug om de goederen veilig en gemakkelijk te vervoeren in het hart van markten en delen van de banken.
Bramante's werk voor de bouw van de rechtbanken verliep moeizaam. We wilden de gerechtigheid van Rome onder één dak plaatsen. Het gebouw bleef een generatie onafgewerkt, met spijt van kunstenaars als Vasari. Een belangrijk onderdeel van de stedenbouw van Julius II is verloren gegaan. Het beste succes kwam via het concept Ripetta dat in plaats daarvan een snelkoppeling naar Piazza del Popolo creëerde en in 1518 werd geopend.

Via Giulia werd een straat met kleine huizen met tuinen erachter, gebouwd voor particuliere eigenaren of broederschappen, soms op speculatie , afgewisseld door een woelmuis gebouwen ambitieuzer. Dit is de context van de stedelijke zogenaamde "zaak van Raphael, met hun winkels aan de straat.
Michelangelo heeft in 1540 het project voorgelegd om de tuinen van Palazzo Farnese te verbinden met een brug naar de Farnese villa, gelegen in Trastevere, aan de andere kant van de rivier, de Villa Farnesina. De elegante boog die uitkijkt over Giulia hoort bij dit volgende project is niet uitgevoerd.

GIULIA VIA ROMA IN HOOFDSTUK
Met de komst van de hoofdstad Rome, de geschiedenis van de weg is onlosmakelijk verbonden met die van de sloop, die het gezicht en de natuur volledig veranderen.
De sloop begon onmiddellijk na de goedkeuring van het eerste plan van Umbertine Rome, naar Viviani, gedateerd 1873, die een reeks squarci op St. John van de Florentijnen samenkwam om het historische centrum te verbinden met de wijk in de ontwikkeling van de Prati di Castello, door de implementatie van Corso Vittorio Emanuele en de voortzetting van de weg Coronari. 1873 wordt l tien jaar later, met als enige effect, natuurlijk na de oprichting van Vittorio Emanuele, om het gebied van de Via Giulia, tussen de nieuwe slagader van het hart van Rome en de rivier, verder te isoleren.
De geschiedenis van het evenementengebouw van "Strada Giulia eindigt in een volledig fascistisch tijdperk, met grote uitholling tussen de Nieuwe Gevangenissen en de Heilige Geest van Napolitanen, waardoor een smerige, lege en anonieme brug ontstaat tussen Mazzini en Via dei Banchi Vecchi, een kant die is geïnstalleerd in dezelfde periode de school Virgilio, verontrustend Een ander stedelijk weefsel dat we op deze pagina's probeerden te benadrukken, de schoonheid, maar verenigd met extreme kwetsbaarheid.
Via Giulia loopt een kilometer lang in een rechte lijn, een innovatieve functie voor die tijd, ook al lijkt het nu vanzelfsprekend.

CURIOSITY
De burgerlijke nummering in Via Giulia en 'minst vreemd.
Behalve de sprongen hier en daar ook tientallen aantallen, eerder door stedelijke ingrepen (dergelijke afbraak wordt gedefinieerd) in zelfs vrij recente tijden, is de laatste fascistisch, de burger vreemd en gemengd, maar bovenal iets origineels, de eerste toename, terwijl de andere valt.

A Via Giulia zijn er geen trottoirs, op de weg is verhard de kasseien die het karakter en de vintage versterken.
Het enige nadeel is dat als het regent omdat de waterschool midden op de weg staat, de weg een plas wordt, zodat wanneer een auto passeert snel de eerste deur in moet springen of achter een stilstaande auto.

Bron: http://www.morelli.it/foglio/giulia/storia. html